Hoe Kom Je Aan Een Longembolie? Ontdek De Belangrijkste Oorzaken.

Oorzaken van een longembolie

Een longembolie ontstaat wanneer er een bloedstolsel, ook wel een trombus genoemd, vast komt te zitten in een bloedvat van de longen. Dit bloedstolsel kan afkomstig zijn van een andere plek in het lichaam, meestal de diepe aderen van de benen. Deze aandoening staat bekend als diepveneuze trombose (DVT). Het stolsel kan losraken en via de bloedstroom naar de longen worden vervoerd, waardoor een longembolie ontstaat.

Er zijn verschillende oorzaken die kunnen leiden tot de vorming van een bloedstolsel en het ontstaan van een longembolie:

1. Langdurige immobilisatie: Langdurig stilzitten, zoals tijdens een lange vlucht, autorit of ziekenhuisopname, kan leiden tot een verhoogd risico op bloedstolsels. Inactiviteit vermindert de bloedstroom en kan bloedstolsels bevorderen.

2. Chirurgie: Na een operatie hebben mensen een verhoogd risico op bloedstolsels. Dit komt omdat de beweging beperkt is en de bloedstroom vertraagt. Vooral operaties aan de heupen, knieën of buik kunnen het risico op een longembolie verhogen.

3. Trauma of letsel: Ernstige verwondingen, fracturen of trauma aan de benen kunnen het risico op bloedstolsels vergroten. Het lichaam kan een stollingsreactie activeren als reactie op het letsel, waardoor de kans op een longembolie toeneemt.

4. Hormonale anticonceptiva: Het gebruik van bepaalde hormonale anticonceptiva, zoals de pil of hormoonpleisters, kan het risico op bloedstolsels verhogen. Dit geldt met name voor vrouwen die ook andere risicofactoren hebben, zoals roken, een voorgeschiedenis van bloedstolsels of obesitas.

5. Zwangerschap: Tijdens de zwangerschap neemt het risico op bloedstolsels toe, omdat de bloedstolling verhoogd is om te voorkomen dat er te veel bloedverlies optreedt tijdens de bevalling. Als er andere risicofactoren aanwezig zijn, zoals obesitas of een voorgeschiedenis van bloedstolsels, kan het risico op een longembolie verder toenemen.

6. Kanker: Mensen met kanker hebben een verhoogd risico op bloedstolsels, waaronder longembolie. Kankercellen kunnen de stolling en de bloedstroom beïnvloeden, waardoor de kans op een embolie toeneemt.

Het is belangrijk op te merken dat niet iedereen die een of meer van deze risicofactoren heeft, automatisch een longembolie zal ontwikkelen. Deze factoren verhogen echter wel de kans op het ontstaan van een embolie en het is belangrijk om bewust te zijn van deze risicofactoren en indien nodig preventieve maatregelen te nemen.

Risicofactoren voor het ontwikkelen van een longembolie

Naast de oorzaken van een longembolie zijn er ook bepaalde risicofactoren die het risico op het ontwikkelen van deze aandoening kunnen verhogen. Enkele belangrijke risicofactoren zijn onder andere:

1. Voorgeschiedenis van trombose: Als u in het verleden al eens een bloedstolsel heeft gehad, heeft u een verhoogd risico op het ontwikkelen van een longembolie. Deze voorgeschiedenis wijst op een verhoogde neiging tot het vormen van bloedstolsels in uw bloedvaten.

2. Familiaire aanleg: Sommige mensen hebben een genetische aanleg voor het ontwikkelen van trombose. Als er gevallen van trombose of longembolie in uw directe familie voorkomen, kan dit uw risico op het ontwikkelen van een longembolie verhogen.

3. Leeftijd: Het risico op een longembolie neemt toe naarmate u ouder wordt. Dit kan te wijten zijn aan factoren zoals veranderingen in de bloedvaten en een verhoogde kans op andere aandoeningen die het risico op trombose vergroten.

4. Roken: Roken kan leiden tot een verhoogde bloedstolling en beschadiging van de bloedvaten, wat het risico op een longembolie vergroot. Daarnaast kan roken ook andere gezondheidsproblemen veroorzaken die het risico verder verhogen.

5. Obesitas: Overgewicht kan het risico op een longembolie verhogen. Dit komt omdat obesitas kan leiden tot een hogere bloeddruk, veranderingen in de bloedstolling en een verminderde bloedcirculatie.

6. Zwangerschap: Zoals eerder vermeld, hebben zwangere vrouwen een verhoogd risico op het ontwikkelen van een longembolie. Dit geldt vooral in de laatste maanden van de zwangerschap.

Het is belangrijk om te weten dat het hebben van een of meer van deze risicofactoren niet automatisch betekent dat u een longembolie zult ontwikkelen. Het hebben van risicofactoren verhoogt echter wel de kans op het ontstaan van een embolie. Het is daarom belangrijk om bewust te zijn van uw risico en indien nodig preventieve maatregelen te nemen.

Symptomen van een longembolie

De symptomen van een longembolie kunnen variëren, afhankelijk van de grootte van het bloedstolsel en de mate van verstopping van de longvaten. Enkele veelvoorkomende symptomen die gepaard kunnen gaan met een longembolie zijn onder andere:

1. Plotselinge kortademigheid: Een van de meest voorkomende symptomen van een longembolie is plotselinge kortademigheid die zonder duidelijke reden optreedt. Dit kan variëren van milde ademhalingsproblemen tot ernstige kortademigheid, afhankelijk van de grootte van het bloedstolsel.

2. Pijn op de borst: Sommige mensen ervaren pijn op de borst die kan variëren van mild tot ernstig. De pijn kan scherp of drukkend van aard zijn en kan erger worden bij inademing.

3. Snelle of onregelmatige hartslag: Een longembolie kan leiden tot een verhoogde hartslag, diep in de borst voelbaar. Dit kan gepaard gaan met een gevoel van hartkloppingen of onregelmatige hartslag.

4. Bloed ophoesten: In sommige gevallen kan een longembolie leiden tot bloederig sputum of bloed ophoesten. Dit kan wijzen op een beschadiging van de longvaten als gevolg van de embolie.

5. Duizeligheid of flauwvallen: Soms kan een longembolie leiden tot duizeligheid of flauwvallen als gevolg van verminderde zuurstoftoevoer naar de hersenen.

Daarnaast kunnen er ook minder specifieke symptomen optreden, zoals vermoeidheid, zwakte, zweten en angst. Het is belangrijk op te merken dat deze symptomen ook kunnen worden veroorzaakt door andere aandoeningen, daarom is een juiste diagnose door een arts noodzakelijk.

Als u vermoedt dat u een longembolie heeft, is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp te zoeken. Een vroege diagnose en behandeling kunnen levensreddend zijn.

Hoe wordt een longembolie gediagnosticeerd?

De diagnose van een longembolie begint meestal met een grondige evaluatie van uw medische voorgeschiedenis, symptomen en risicofactoren. Uw arts kan u vragen stellen over uw symptomen, uw algemene gezondheidstoestand en uw medische geschiedenis. Vervolgens kunnen er verschillende diagnostische tests worden uitgevoerd, zoals:

1. Bloedonderzoek: Bloedonderzoek kan helpen bij het bepalen van de bloedstollingstijd, de aanwezigheid van D-dimeer (een marker voor bloedstolsels), en andere bloedparameters die kunnen wijzen op een longembolie of trombose.

2. Beeldvormende tests:
– CT-scan: Een computertomografie (CT) scan van de longen kan worden uitgevoerd om de aanwezigheid van een bloedstolsel en de ernst van de longembolie te bevestigen.
– Longventilatie/perfusiescan (V/Q-scan): Deze test maakt gebruik van radioactieve stoffen om de bloedcirculatie en luchtstroom in de longen te beoordelen. Een abnormaal resultaat kan wijzen op een longembolie.
– Pulmonaire angiografie: Dit is een invasieve procedure waarbij contrastmiddel wordt geïnjecteerd in de bloedvaten van de longen, gevolgd door röntgenfoto’s om eventuele blokkades te detecteren.

3. Echocardiografie: Deze test kan worden gebruikt om de functie van het hart te evalueren en te controleren op tekenen van belasting als gevolg van een longembolie.

Behandeling van een longembolie

De behandeling van een longembolie is afhankelijk van de ernst en de omvang van de aandoening. Enkele gebruikelijke behandelingsopties zijn onder andere:

1. Antistollingsmiddelen: Meestal zal de behandeling van een longembolie beginnen met het voorschrijven van antistollingsmedicatie, zoals heparine of warfarine. Deze medicijnen helpen bij het voorkomen van verdere bloedstolselvorming en verminderen het risico op toekomstige embolieën.

2. Trombolytische therapie: In ernstigere gevallen kan trombolytische therapie worden overwogen. Dit houdt in dat medicijnen rechtstreeks in de bloedstolsel worden geïnjecteerd om het op te lossen. Dit type therapie wordt meestal gebruikt wanneer een longembolie het hart onder druk zet of levensbedreigend is.

3. Inferieur vena cava-filter: In sommige gevallen kan een inferieur vena cava-filter worden geplaatst om te voorkomen dat bloedstolsels via het belangrijkste vat dat bloed naar het hart terugvoert, naar de longen reizen.

4. Chirurgie: In zeldzame gevallen kan een operatie nodig zijn om een grote bloedstolsel te verwijderen.

Naast deze medische behandelingen kan het ook nodig zijn om andere maatregelen te nemen om het risico op toekomstige embolieën te verminderen. Dit kan onder meer het aanpassen van uw levensstijl, het innemen van bloedverdunners op de lange termijn of het dragen van compressiekousen omvatten.

Preventie van een longembolie

Het voorkomen van een longembolie begint met het identificeren en beheersen van risicofactoren. Enkele preventieve maatregelen die kunnen helpen het risico op een longembolie te verminderen zijn onder andere:

1. Beweeg regelmatig: Regelmatige lichaamsbeweging helpt de bloedstroom te verbeteren en voorkomt dat het bloed gaat stagneren. Probeer regelmatig te bewegen, zelfs als u langere tijd moet zitten of liggen.

2. Stop met roken: Roken beschadigt de bloedvaten en verhoogt het risico op bloedstolsels. Het stoppen met roken is een belangrijke stap bij het verminderen van het risico op een longembolie.

3. Draag compressiekousen: Compressiekousen kunnen helpen bij het verbeteren van de bloedsomloop in de benen en het verminderen van het risico op trombose.

4. Pas op met hormonale anticonceptiva: Als u hormonale anticonceptiva gebruikt, bespreek dan met uw arts welke optie het beste voor u is, vooral als u andere risicofactoren heeft.

5. Behandel onderliggende aandoeningen: Als u een onderliggende aandoening heeft, zoals kanker of hartziekte, is het belangrijk om deze goed te laten behandelen en te control

Longembolieën kunnen ontstaan als u ergens in het lichaam een trombus in een ader hebt (veneuze trombose). Als delen van ‘een stolsel in de aderen loslaten, komen deze via de bloedstroom in de longslagader terecht. Een of meerdere takken van de longslagader kunnen daardoor worden afgesloten.Oorzaak. Bij een longembolie is je longslagader verstopt. Meestal komt dit door een bloedprop, maar soms ook door vet of een luchtbel.Genoeg bewegen, niet roken, een gezond gewicht en voldoende water drinken. Door deze adviezen te volgen, verkleint u de kans op een longembolie. Een longembolie is een heftige ervaring met soms ingrijpende gevolgen. Het verwerken ervan kan een tijd duren.

Hoe Loop Je Een Longembolie Op?

Hoe Kan Je Een Longembolie Voorkomen?

Wat Voel Je Als Je Een Longembolie Hebt?

Ontdekken 39 hoe kom je aan een longembolie